Miniş ve Pandişimin 3 haftadır süren kuru bir öksürük burun akıntısı iştahsızlığı vardı. Taki geçen perşembe akşamı acil doktora götürene dek ne olduğuna anlam verememiştik göğüs hırıltısı nefes almakta zorluk.
Annecim yine Enver amcamızı görünce başlamışız ağlamaya.O gün işten acil çıktım gittim hastaneye minnoşlarım canlarım benim bir yatakta birisi yukarda birisi aşağıda yatıyor kuzularımın ağzında maske hava veriyolar. Bu 13,5 aylık olana dek 2. hava alışımızdı. Buğram uyandı aaaaaa dedi hemen beni görünce mutlu oldu minişim. Daha sonra hemşire ablalar geldiler ve Pandişi de uyandırın dediler iğne vaktiydi nasıl ağladılar antibiotik yakıyomuş. Eve geldik annecim nereye uff yaptılar gösteriyolar ikiside.Evde çorba içirmeye başladık buğra hepsini istifra etti yavrum demekki canı bişi istemiyor ve çok huzursuzlardı.
Cuma günü tekrar gittik doktora doktor amcamız getirin dedi tekrar aynı şeyler ama perşembeye göre biraz daha iyiydiniz annem iştahımız yok ama nefes alıp vermek o daha iyiydi diğer günlere göre buğracımın daha şiddetliymiş ona 2 iğne bilgecime 1 tane yapıldı. Uyuttum annem sizi havaları verdik daha rahat oldu 9 da hastaneden çıktık doktor amca gerekirse gecede getirin cumarteside getirin baktınız ii oldu şurup a başlıycaz dedi.
Evet artık biraz daha iyiyiz öksürüyoruz burnumuz akıyor ama en azından nefes almada zorluğumuz yok.
Cumartesi annem bizi parka götürdü meyve yedik çam ağaçlarına cici yaptık parkta oynayanları seyrettik dolaştık geldik.
Pazar günü misafirlerimiz vardı annemin arkadaşları herzamanki gibi bir insan gelince huysuzluğumuz yine tuttu tüm gün hep ağladık nedense biz eve yabancı gelince böyle yapıyoruz anlamadık niye:)
Bizden haberler bu kadar.Arkası yarın:)
-
