DOĞUM HİKAYEMİZ

MİNİŞ & PANDİŞHerşey 25 Haziran 2007 de başlamıştı o gün reglimin 2. günüydü İzmirden yeni dönmüş işe gelmiş akşama hastaneye gidecektim doktoruma gittim ve herşey normal yarın tüp bebek hazırlıklarına başlayabilirsin dedi ve beni Prof. Dr. Yücel Karamana yönlendirdi.Ertesi gün öğle tatilinde babanızla birlikte gittik babanızdan bazı tahliller aldılar bendende ve ilaçlara başladılar o an biraz garip bir ruh haline bürünüp ağladım daha sonra hemşire hanım ne yapmam gerektiğini anlattı ve devam ettim taki yumurtlamalar alınana kadar o gün saat 21:15 te gittik o kadar dakiktikki saate bakıyoduk bir yandan tutsun diye yumurta çatlatma iğnemide oldum ertesi gün hastaneye gittim gayet güzeldi herşeydi ameliyat odasına aldılar hazırlıklara başladılar anestezist ilaç verdi uyandığımda acayip bir ağrım vardı kötü hissediyodum kendimi yan tarafımda yatan kadın gayet ii di benle birlikte aynı şeyin yapılmasına rağmen babanız bask onlara neredeyse piknik yapıcak diyordu. Biraz daha kaldıktan sonra evimize döndük.Hastaneden çıkarken eğer sağlıklı ise yumurtalarınız size haber vereceğiz dediler. Ertesi gün Cumartesi idi ve saat 10:30 da aradılar yumurtalarınız gayet sağlıklı Pazartesi günü transfer için bekliyoruz dediler gelmeden 2-3 lt. Su içmem gerekiyormuş sabah erkenden hastaneye gittik su içmeye erken başladığımdan sürekli tuvaletim geliyordu ve dayanamadım hemşireye sorduk wc ye gitsin daha sonra su içsin tekrar dedi ve ameliyat elbiselerini giydim ameliyathaneye babanız yanımdaydı oda tahlile gitti dua ediyodum birbaşka bayan daha vardı yanımda geldiler ilk onu aldılar 20 dakka sürmeden çıktı ve bana korkma herşey gayet normal ağrı yok dedi ardından beni aldılar gerçektende korkulacak bişi yoktu 3 yumurta transfer edildi 2 saat hiç kalkmadan yatmam gerekliymiş ama yatamıyorum neden çünkü tuvaletim vardı babanız sürgü sürdü ama onada yapamadım yatak sırıl sıklamJneyse zaman geçti eve gitme zamanı geldi hemşire geldi 1 torba ilaç iğne onları anlattı ve evimeize gitmek için kalktım taksinin arkasına yattım ve 1 hafta kalkmadan yattım çok sıkıntılı geçti o dönem kalkma yat wc ye git gel o kadar kah ağladım kah güldüm ama yanımda destek olan babanız vardı çok ii baktı bana günler geçtikçe sabırsızlanıyodum acaba yapsam test sonuç ne çıkar diyodum ve yaptım negatif çıktı çok üzüldüm iş çıkışı servisten babanız beni almaya geldi ne oldu neden üzgünsün dedi anlattım ve kızdı hevesimizi kursağımızda bıraktın neden yaptın falan dedi sonra bekle belki yanlıştır dedi günlerden perşembeydi Cumartesi günü doktora gidip kan verip ordaki sonuca bakılıcaktı babanız bıraktı beni kanımı verdim saat 9 da 11 de çıkar dediler tabii vakit geçmiyordu ordan güllüoğluna gittim börek yedim sonuç negatif çıkarsa üzülürüm yiyemem diye neyse tekrar geldim hastlar vardı oturdum konuşuyodum baktım sekreter kız bana baktı fıs fıs konuştu dedim herlade geldi ve negatif sonuç birazdan Banu Hanım diye seslendiler Yücel Bey sizi çağırıyor dediler gittim elim ayağım titriyodu Yücel Bey Sema hanım orada tokalaştık tebrik ederim sizi hamilesiniz hemde çoğul gebelik dedi o an dünyalar benim oldu ve hayatımda ilk kez sevinçten ağladım doktora sarılıp hemen babanızı aradım oda şaka değil dimi diyodu sevinçten hayır dedim ardından anneanneniz babaanneniz arkadaşlar arandı ve ağlayarak söyledim çok mutluydum ordan babaannenize gittim biraz oturup eve geldim Pazartesi günü Dr. Osman Amcanıza gidicektik babanız eve geldi bir çiçekle ama suratı inanmıyor gibiydi daha sonra sevindi inandıkça Pazartesi Osman Amcanıza gittik çoğul değil tek gebelik ama tek tumurtada olabilirler buda milyonda bir tüp bebekte diyodu ama dedi burda tek yumurta kalmış 2 yumurta düşmüş dedi haftaya tekrar gelin kalp atışlarına bakalım dedi gittik ve tren sesi gibi atıyodu annecim kalbiniz babanızla birbirinize bakıp güldük babanız pür dikkat makineye bakıyodu doktoru dinliyodu ben hep şaşkındım 1 ay sonra çağırdı bizi 2 haftaya kalmaz ben bir Cumartesi günü fenalaştım sürekli istifra su bile içemiyodum ayağa kalkacak halim yoktu babanız işteydi eve geldi ve hemen hastaneye gittik korkuyla acaba bişi mi oldu diye doktor göremiyorum Allah Allah diyodu babanızın suatı simsiyah oldu banada belli etmemeye çalışıyordu sonra dr. Biliyomusunuz dedi bunlar ikiz biz şaşırdık çünkü ihtimal vermiyoduk artık hemde tek yumurta dedi kıpırdıyodunuz ultrasonda annecim sevinerek eve geldik ve her ay rutin kontrollere gittik hep hamd olsun ii çıktı bir keresinde korktuk bazı bebeklerde beyinde leke olur birinizde de vardı 1 aya kadar geçmesse eğer amniosentez yapıcaz dedi korktuk baya bi dualar ettik üzüldük ama bir dahaki ay yok olmuştu sevindik doktor amcanız ultrason fotolarınızı verdi çok şirindiniz artık hareketleriniz başlamıştı babanız seviyodu sizi karnıma bakıyoduk deniz dakgası gibi yapıyodunuz artık işe gelmem zorlanmıştı ama sizinle fazla vakit geçirmek içinde çalışmam gerekiyodu neyse 15 şubat sondu va dayandım o güze kadar.Artık evimizde idik evimizi temizlettik kıyafetlerinizi hazırladım yıka ütüle beşikleriniz kuruldu çantamız hazır şekerlerinizi yaptırdık evet bir tek 10 martı beklemek kaldı anneanneniz ve dedenizde geldi Pazartesi onlarla hastaneye gidicektik Cumartesi ben kuaföre gidicektim babanızda işten gelince hep birlikte anneannene gidip pazarteside hastaneye gidicektik günlerden 5 mart Çarşamba herşey normal ama ara ara belimde ağrılar oluyo sizi üşütmüyeyim diye ufo soba aldık kovanız ve yıkama tasınızı aldım eve geldim anneanneniz börek yaptı o kadar yedimki masayı toplayacak halim kalmadı bir yandan çay içiyor diğer yandan Yaprak Dökümünü seyrediyodum neyse masayı toplayıp bulaşıkları yıkadım babanız dedenizle maç seyrediyodu bende yattım sancı vardı belimde devam eden babanızı çağırdım oda ara doktoru dedi aradım Osman Amcanızı riske atmaya gerek yok Banu bence hastaneye git geliyorum dedi babanız yanımda ne oldu dedi anlattım yok ya doğucaklarmı şimdi doğucaklarmı diyo camı açmış sigara içiyo hemde perdeler açık kalk giyin diyo şaşkınlıktan hemen babaannenize haber verdi almaya geliyorum sizi dedi anneanneniz uyumuş kalktı oda ama ben heyecandan sürekli titriyodum babanız ben anneanne babaanne dede hep birlikte medipole gittik acil doğuma aldılar Osman Amcanız aramış nst ye bağladılar kontroller yapıldı oda ya aldılar sürekli içeri giriyolar herkesd bişi soruyo o kadar bunaldımki hiçkimseyi gözüm görmüyodu kaçasım geldi nihayet Osman amcanız geldi korkma bişi yok birazdan aşağı alıcam seni dedi hazırlanmaya gidiyorum dedi ameliyat kıyafetini giydim indirdiler beni aşağı babanız hala gözümün önünde asansörün ordan elini sallıyordu evet dedi dr. İşte o an geldi sana bi aslan sütü verelim yani narkoz sonrada gelsin bebeklerimiz zaten beni uyutmasına gerek yok uyuycaktım ve uyandığımda çok ağlamışım minişlerim 6 Mart 2008 01:35 de Buğracım 01:36 da Bilgecim doğmuş baban görmüş sizi annem uyandım sesler duyuyorum küveze alıcaz babanıza diyolar anne görsün bebeklerini diyolar o kadar üzüldümki getirdiler minişlerimi Buğramı bana Bilgemide babamıza verdiler ve aldılar hala gözümün önünde aşkımın yalanışı sorunumuz ciğerlerimizde sıvı birikintisi varmış çok ağladım herkesin bebeği geldi benim beşikler bom boş ertesi sabah bebeklerimi göreyim dedim yoğun bakıma aldılar kıyafet giydim ellerimi yıkattılar buğracımın kafasında huk aleti vardı bilgecim biraz farklı tedavi görüyodu ayağında iğne ağzında hortumlar elimi sürücektim tedavi ediyoruz sadece bakın diyodu annecim sanki kurtar der gibi hortumu itiyodu pandişim buğrama elimi sürdüm irkildi hep ağladım sütümü sağıp götürdüm hep babanızla küvezde izledik sizi bir keresinde bakarken size ağzınızda koca bir meme emiyosunuz bacağını bi kaldırdı sanırım bilgeydi çiş yaptı ne hoşumuza gitti her sabah Enver amcanız geldi durumun ii ye gittiğini söyledi Allahım sana hamd olsun ama henüz çıkış yok dedi 5 gün hastanede kaldım sizinle sürekli bakmaya geldim ama yanınıza sokmadılar camdan sevdim 5. gün siz çıkın anne sütünü hergün getirin dedi işte o an çok üzüldüm bebeklerimsiz eve gidicektim çok ağladım Enver Amcanız siz bekleyin 1 dakka dedi hemşire hnm sizinle konuşacak dedi hemşire hnm annesi 1. nolu bebeği size vercem emziriceksiniz dedi ilk kez ay ne heyecandı üzerime yine yoğun bakım kıyafetleri giyildi ellerim yıkandı buğramı getirdiler sarı tulumla ay ne küçüktü ama canım benim çok tatlıydı neyse uğraş uğraş aldı memeyi ama sinirli çok gelmiyo diye sevdim onu ama bilgemi vermediler ne olur onuda göreyim dedim verdiler üstünü hazırlayıp babanızda gördü annecim sizi ama bilgemi emziremedim neyse ertesi gön tekrar geldik canım bu sefer bilgemi emzirdim oda buğra gibi fazla almadı sinirlendi canlarım onuda sevdim yine sizsiz eve dönüyorum ertesi sabah babanız aradı sütleri bitmiş bebeklerin hastaneden süt istiyolar dedi aradım gelin bebekleri çıkarıcaz bugün sizinle kalıcaklar 1 gün burada sonra çıkacaksınız dediler ay ne kadar sevindim sonunda dedim Allahım sana hamd olsun gittik hastaneye dede anneanne ben babanızda geldi işten izin alıp kıyafetlerinizi verdik ay minişlerim çıkıyor ne güzel odamıza gittik biz getircez dediler getirdiler sizi karnınız aç buğrayı emzirirken bilge kıyameti kopardı hemen hemşire ablalarınız onada ordaki sütlerinizden verdiler oda yedi ve uyudunuz o gün alt aç mama ver bakımlarını öğrenmekle geçti babanız hep seyretti sizi kucağına bile aldı alamam derken ertesi sabah saat 10 da taburcu olduk anneannene gittik size mama da vermeye başladım doymuyodunuz annecim orada yemeğimizi yedik sizi hazırlayıp doğru evimize eve geldik babaanne dede sizi bekliyodu gören ay çok küçük desede bana normal geliyodunuz işte canlarım böyle oldu işte...........İYİKİ VARSINIZ MİNİŞ PANDİŞ